In koude winterdagen durf ik wel eens te dromen over die warme dagen op het strand. De reuze grote zandbak, die steeds opnieuw, voor top-entertainment zorgt. Eindeloos plezier kunnen kinderen hebben in het zand: putten maken, putten weer vullen en glad strijken, bergen maken, bergen weer plat stampen en glad maken… ein-de-loos.
Kunnen we dit binnenskamers nabouwen met een minizandbakje?
Kinetisch zand is in ieder geval een leuke uitvinding. Geen zand dat overal naartoe kruipt, maar bijna plasticine, in zandvorm dan. Een nieuwe voelervaring voor mijn kleine boefjes, dus ongetwijfeld een topper!
Om de boel wat te kaderen zet ik er een dino bij, maak ik wat witte stokjes die ik verstop in het zand en geef ik hen een penseel. Als een echte archeoloog mogen ze de botten van de dinosaurussen zoeken en voorzichtig opgraven. Met uiterste precisie wordt de taak volbracht en bij elk gevonden bot, is er een grote glimlach… Een spel met volgens mij de perfecte spanning-ontspanning balans.
