Mama Liesbeth.
De crèche was nooit een probleem… tot nu, na 3 weken vakantie.
Mijn dochtertje (18 maanden) stapt zelf naar de deur en belt aan. Maar eenmaal ze de begeleidster ziet, knijpt ze in onze handen en neemt ze ons stevig vast. Eenmaal bij de begeleidster begint ze hevig te huilen. In het bijzijn van vrienden, andere kindjes of bij de grootouders is ze heel open. Alleen bij grootouders blijven is geen probleem. Wat zou oorzaak hiervan kunnen zijn? Slechte ervaring crèche? Verlatingsangst?
Zonder informatie van de crèche is het altijd erg moeilijk om de specifieke oorzaak hiervan te achterhalen. Jouw dochtertje kan zelf een bepaald moment ervaren hebben als lastig, maar daarom werd dit nog niet op die manier geïnterpreteerd of überhaupt gezien door een volwassene.
Met of zonder specifieke aanleiding binnen de crèche, is het echter niet zo vreemd dat na een vakantie van drie weken het terug lastig is om afscheid te nemen. Vaak verloopt de opvang in de crèche toch net iets anders dan bij familie. Zo kan bij de kinderopvang bijvoorbeeld meer zelfstandigheid verwacht worden of leeft men meer in groep dan op het eigen, individuele, ritme. Binnen een familiale context, waar ook minder kindjes zijn, zal onbewust meer rekening (kunnen) gehouden worden met dat persoonlijke ritme van jouw dochtertje.
Jouw dochter is net een peuter geworden. Peuters zijn zich plots bewust van hun eigen willetje en zelfstandigheid. De scheidingsangst staat niet meer gelijk aan de angst jou nooit meer te zien, zoals bij een baby kan waargenomen worden. Het gaat op deze leeftijd over een angst iets spannends zonder jou te doen. Peuters hebben angst om je te missen en om geen directe, onvoorwaardelijke hulp te kunnen inroepen, zoals een ouder die geeft.
Een ondersteunende aanpak bij deze moeilijkere periode van afscheid:
1. Train deze zelfstandigheid dagelijks in kleine dingen: laat haar binnen jullie veilige thuissituatie ook heel wat kleine zaken alleen proberen. Benadruk vervolgens al deze successen en toon dat je haar grootste supporter bent. Jij gelooft in haar en vindt het knap wat ze allemaal al kan!
2. Benoem het gevoel en toon begrip. Na drie weken vakantie moet het zeker wel even wennen zijn, dat is normaal. Geef bij het afscheid in de crèche wat extra steun door haar een waaier aan oplossingsstrategieën te tonen. Het huilen of aanklampen zijn momenteel de enige oplossingen die zij kent.
Heb je misschien een parfum die je heel lichtjes op haar knuffel kan spuiten, zo ruikt ze mama de hele dag. Of toon haar hoe je wel 100 kusjes aan die knuffel of in haar handjes geeft, zo heeft ze die een hele dag bij zich, gebruiksklaar! Zelfs wanneer mama of papa er niet is, kan zij dus jullie tips & tricks gebruiken en helemaal zelf toepassen.
3. Probeer zelf een zekere houding uit te stralen. Jonge kindjes checken voortdurend bij de ouders voor bevestiging. Ze hebben hier lange voelsprieten voor en merken meteen op als jij niet helemaal vastberaden bent.
Heb je zelf twijfels en zal die onzekere houding dus misschien gespot worden? Ga dan in gesprek met de crèche om ook jezelf gerust te stellen in het goede verloop daar.
